Cumartesi akşamı Troya'nın İstanbul'daki son gösterisini izlemek üzere İstanbul'daydık.

Çok neşeli ve kalabalık bir grupla gittik. Kısa yolculuğumuz da, gösteri de harika geçti.

İzlerken bir an rüyadayım sandım. Bu dünyadan o derecede soyutlandım. Kostümlerde, müzikte ve dansta çok marjinal sentezler yapmış Mustafa Erdoğan. Fakat hiç rahatsız edici olmamış. En ilgimi çeken deniz dalgası şeklindeki kızlar, savaşan iskeletler, dev adamlar ve havada seyircilerin üzerinde uçuşan adamlar, horon oynayan Amazonlar ve kılıçlardan kıvılcım çıkan savaş sahneleriydi. Finalde çıkan Truva Atı büyüleyiciydi. Düğün ve cenaze bölümleri de harikaydı. Düğün sırasında dans eden esmer, pembe dansöz kostümlü kıza hepimiz bayıldık. Yılan gibi denir ya, yılan gibiydi gerçekten, sahnede suda yüzer gibi kayarakve çok estetik dansediyordu. Işık oyunlarıyla dekorun aniden değişmesi, sahnenin güzel kullanımı müthiş detaylar vardı. Kostümler başlı başına sanat eseriydi. Bu kostümlerin ve dansçıların sahnedeki yerlerinin belirlenmesinin bile büyük emek ve gözlem gerektiren detaylar olduğunu izlerken birkez daha anladım. Çok profesyonel bir gösteriydi.Candan Erçetin, Beyaz, Yavuz Bingöl de oradaydı.



Gösteri sırasında flaşlı fotoğraf makinası ve kayıt cihazı kullanmak yasaktı. Gösterinin sonunda çekebildiğim kısa görüntüleri paylaşıyorum sizinle. İstanbul sonrası Mısır'a, oradan da Mayıs ve Haziran aylarında Aspendos'a gidiyorlarmış. İmkanı olanlar mutlaka izlesin derim.



Daha detaylı bilgiyi Troya Dans sitesinden öğrenebilirsiniz. Özellikle "rakamlarla Troya" bölümü çok ilginç.

Ölmeden önce yapılması gerekenler listesine ekledim.